Tinula ni Sofia Garcia Balatbat na itinuro naman sa kanyang mga apo na sina Ervin Paz B. Bacon dela Rosa, M.D. at Noe Balatbat Bacon, M.D. Ang tulang ito ay saulado na rin nina Jhun Bailete at Juan Balagtas dela Rosa, pawang apo sa tuhod ni Sofia. Siya ay tunay na magsasaka na nagpahalaga sa palay na kaniyang pinagkunan ng ikabubuhay ng kanyang tatlong anak na babae na sina Oliva Balatbat Enriquez, Felicisima Balatbat Bacon, M.D. at Laura Balatbat Corpuz. Ang kanyang kabiyak ng puso na si Igmedio Libao Balatbat ay pumanaw nuong ika 7 ng Mayo, 1944.
Ang Buhay ng Palay
Ni: L.F. Basilio
~ Munting butil na tumbagang isinabog sa bukirin
Nang tumubo'y tila damong anong inam pagmalasin
Mga daho'y makikitid na sa uhay tila man din
Kumakaway sa amihang kung umihip ay kay lambing!
~
Sa patak ng mga hamog ng malamig ng umaga
Sa sinag ng haring araw na may taglay ng pag-asa
Sa halik ng hanging-bukid na lagi nang nagsasaya
Ang buki ay naging kumot na luntiang anong ganda!
~
Ang malamig na Nobyembre nang dating ng panahon
Palay natin ay namunga sa tulong ng mga ambon
Nang ang araw ng Disyembre'y sumikat na mahinahon
Kabukirang dating lunti'y naging kulay ginto noon.
~
Ang uhay nn mapipintog ng palay na tila ginto
Nang humapay sa pilapil at sa linang ay yumuko
Magsasaka'y nagsilabas na ya galak bawat puso
At ginapas ang biyayang sa bukid ay tumutubo.
~
Sa saliw ng mga biro at tawanang masisigla
Ginapas ang ating palay, inani rin ang pag-asa
Ang pag-asang kulay ginto ng bukas na maligaya
Ng bukas na mariwasa ng bayan kong sinisinta.
laurabc@fsmail.bradley.edu
jollybc2@gmail.com
Ni: L.F. Basilio
~ Munting butil na tumbagang isinabog sa bukirin
Nang tumubo'y tila damong anong inam pagmalasin
Mga daho'y makikitid na sa uhay tila man din
Kumakaway sa amihang kung umihip ay kay lambing!
~
Sa patak ng mga hamog ng malamig ng umaga
Sa sinag ng haring araw na may taglay ng pag-asa
Sa halik ng hanging-bukid na lagi nang nagsasaya
Ang buki ay naging kumot na luntiang anong ganda!
~
Ang malamig na Nobyembre nang dating ng panahon
Palay natin ay namunga sa tulong ng mga ambon
Nang ang araw ng Disyembre'y sumikat na mahinahon
Kabukirang dating lunti'y naging kulay ginto noon.
~
Ang uhay nn mapipintog ng palay na tila ginto
Nang humapay sa pilapil at sa linang ay yumuko
Magsasaka'y nagsilabas na ya galak bawat puso
At ginapas ang biyayang sa bukid ay tumutubo.
~
Sa saliw ng mga biro at tawanang masisigla
Ginapas ang ating palay, inani rin ang pag-asa
Ang pag-asang kulay ginto ng bukas na maligaya
Ng bukas na mariwasa ng bayan kong sinisinta.
laurabc@fsmail.bradley.edu
jollybc2@gmail.com
